Al bakfietsend trap ik me een slag in de rondte. De Corona stilstand heeft ook mijn conditie aangetast, zo blijkt op deze koude winterochtend met tegenwind.
’Mamaaa! Kijk, daar!’, klinkt gedempt onder de huif vandaan.
Ik volg de uitgestoken vinger. Even sta ik stil. De eerste kerstlichtjes van het jaar stralen. ‘Mooi hè’, zeg ik net te zacht.
Leo Wolff
Mama, kijk!
Al bakfietsend trap ik me een slag in de rondte. De Corona stilstand heeft ook mijn conditie aangetast, zo blijkt op deze koude winterochtend met tegenwind.
’Mamaaa! Kijk, daar!’, klinkt gedempt onder de huif vandaan.
Ik volg de uitgestoken vinger. Even sta ik stil. De eerste kerstlichtjes van het jaar stralen. ‘Mooi hè’, zeg ik net te zacht.
De kou ben ik vergeten.