Timmeren aan morgen

Mijn verleden schrijf ik zelf

in wat ik vertel of verzwijg

stenen dragen vaak verlangen

om herinnering in het nu te zijn

 

Uit de tegels van gisteren

rijst een staketsel

van lijnen en kleur

een houten raamwerk

van wat gaat komen

kwetsbaar silhouet

naar morgen een deur

 

De geschiedenis bouwen we zelf

in waar we naar reiken

of links laten liggen

gewoon maar

verdwijnen

in tijd in

sleur

 

Waar het bruist leeft de aarde

is leven veranderen

en timmeren we vandaag

waar we morgen metselen

andere kleden

voor de straat

en elkaar,