Oude Begraafplaats Gouda

Met de uitvaardiging in 1827 door het Ministerie van Binnenlandse Zaken van de wet dat vanaf 1829 geen begrafenissen binnen de bebouwde kom mochten plaatsvinden begint de geschiedenis van de ‘Algemeene Steedelijke Begraafplaats’. Na allerlei aanloopproblemen, zoals met de overgang van het begraven in de St. Janskerk en de daaraan verbonden regelgeving en geldderving, werden in 1832 op een nog onvoltooide begraafplaats de eerste teraardebestellingen gedaan. Door een cholera-epidemie was het gemeentebestuur genoodzaakt de begraafplaats eerder open te stellen.

In 1835 werd een deel ingericht voor de rooms-katholieken.

De aula is gebouwd in 1829 en heeft nog de originele indeling en decoraties.

In 1873 is er sprake van een houten lokaal voor het tijdelijk bewaren van overledenen aan besmettelijke ziekten; dit stond tot 1894 bij de ingang en is daarna verplaatst naar de huidige plek. Lees meer over het 'baarhuisje'.

Tot 1971 hebben er begrafenissen plaatsgevonden. De begraafplaats is formeel in 1975 gesloten.

Door de verhoogde ligging op zandgrond, komt op de begraafplaats bijzondere vegetatie voor die nergens anders in Gouda te vinden is. Het IVN verzorgd jaarlijks in juli een speciale rondleiding door deze groene oase.