Wil jij bij mijn verzameling??

Dit is een foto van een zakdoek.
Een zakdoek van mijn vader.
De zakdoek die mijn vader bij zich had op het moment dat hij overleed.
Inmiddels acht jaar geleden.

Mijn vader gebruikte die zakdoek.
Zeer intensief.
Niet in de eerste plaats om zijn neus te snuiten.
Maar voor allerhande schoonmaakwerkzaamheden.
Zoals het droog maken van een nat geregend zadel.
Of het wegvegen van gemorste druppels jenever.
En het schoonmaken van zijn handen na het eten van een sappige sinaasappel.

Verder deed de zakdoek dienst als geheugensteuntje.
Een knoop in de zakdoek van mijn vader betekende dat hij iets moest onthouden.
Niet moest vergeten.

Acht jaar geleden ging mijn vader de deur uit.
Het enige wat van hem terug kwam, was een tasje met zijn kleren.
Gedeeltelijk kapotgetrokken.
In de hoop mijn vader op te lappen.
In het tasje ook deze zakdoek.
Heel.
En zonder knoop.
Ten teken dat mijn vader niets meer hoefde te                                    onthouden.

De knoop legde ik er in.
Met de belofte de nog zo jonge Brecht regelmatig te herinneren.
Aan de leuke opa die ze ooit had.
Ik ben mijn belofte na gekomen.
Niet alleen Brecht, maar ook Joep en Madelief
weten van opa Ton.
En dat ‘ie lief was.
En vrolijk.
En dat 'ie trots is.
Heel erg trots.

Ik besloot nog veel meer herinneringen levend te houden.
Maar had geen zakdoeken genoeg.
Ik schreef ze dus maar op.
Omdat ik ze wilde onthouden.
Niet wil vergeten.

Inmiddels heb ik een flinke verzameling verhaaltjes.
En hoewel ik niet van plan ben te stoppen,
besloot ik een nieuwe verzameling te beginnen.
Of eigenlijk twee.

Ten eerste verzamelde ik moed.
Om vervolgens aan de andere verzameling te beginnen.
De eerste verzameling is af, met de tweede ben ik vandaag begonnen.
Want.
Ik spaar mensen.
Mensen die ‘ja’ zeggen tegen een boek.
Mensen die ‘ja’ zeggen tegen een boek van 15 euro.
Mensen die ‘ja’ zeggen tegen een verzameling van mijn verhaaltjes.
Verhaaltjes die ik onlangs schreef en verhaaltjes van langer geleden.
Bij elkaar.
Op papier. Aan elkaar gebonden. Met een kaft er om.
Mensen die daar ‘ja’ tegen zeggen.  Die spaar ik.
Als ik er minimaal 50 heb, beloon ik ze.
Met dat boek. Voor 15 euro.

Als u bij deze verzameling wilt horen,
schroom vooral niet om het me te laten weten!
Ik zal u regelmatig laten weten uit hoeveel mensen mijn verzameling bestaat.
Mensen die ‘ja’ zeggen.
‘Ja’ tegen een boek van 15 euro.
‘Ja’ tegen een boek met mijn verhaaltjes.
Mensen waarvan ik er minstens 50 nodig heb.

De werktitel voor deze verzameling is ‘#project50x15’.
Onder deze naam zal ik u ook via twitter en facebook van de ontwikkelingen van het project op de hoogte houden.
(Dat de titel van het boek anders zal zijn, kan ik daarentegen bij deze alvast verklappen!)

Inmiddels begint mijn verzameling al een beetje vorm te krijgen.

Maar er kunnen natuurlijk nog meer mensen bij. Graag zelfs!
Als jij ook bij mijn verzameling wilt horen, laat me dat dan even weten door een mail te sturen naar yvonn1971@gmail. com
Ik houd je vervolgens op de hoogte !